Adeta soykırım yaşanıyor Lübnan ve Filistin de. Televizyon ekranlarında izlediğimiz ve insanlık adına utandığımız kareler yüreğimizi parçaladı. 2 askerin kaçırılması ile başlayan bu operasyonda rakamlar binlere ulaşacak korkarım ki. Evleri yıkılan, göç etmek zorunda kalan, aile fertlerinde ölen ve sakat kalanlar… Hep insanlık adına utanılacak şeyler. Kundağında ağzında emzikle mışıl mışıl yatarken üzerine düşen tonlarca bombayla parçalanan bebekler, kimyasal ve misket bombaları ile adeta ölüm kusan tek taraflı bir savaş. Tek taraflı diyorum çünkü ezilen ve mazlum olan hep bir taraf.
 
Her ölen bebekte ben de ölüyorum.
Her ağlayan çocukta ben de ağlıyorum.
Her gözyaşı yüreğime kan damlası olarak sızıyor.
İnsanlık nerede? Ne oluyor insanlığa?
Kendi bebeğim evde kundağında güvenle yatarken ,vücudu parçalanan bebekleri görünce benimde yüreğimden bir parça ölüyor.
Ruh dünyam bozuldu. Sofrada yemek yiyemez oldum. Benim kardeşimin evi başına yıkılmışken,evladı kollarında ölmüşken ben nasıl rahat olabilirim ki?

Utanıyorum insan olduğuma.
Utanıyorum çaresiz olduğuma.

Ne yapayım derken gözüme çiklet ilişti. Çikletin markası hakkında yaptığım araştırmayla karşıma öyle bilgiler geldi ki hayret ettim. . Her bombada benim de payımın olduğunu öğrenmek kahretti. İsrail menşeli ve ortaklıklarında İsrail’li olan markaları acilen protesto edip almamanın gerektiği o an aklıma geldi.

Savaşlar ekonomi ile oluyor artık. Her birimiz bilinçli olursak ve aldığımız markaların menşeini araştırırsak karşımıza öyle ilginç şeyler çıkacak ki. Göreceğiz ki çocukluğumuzla özdeşleşen markalar hep İsrail kaynaklı. Tepkimizi bu şekilde verirsek bir de göreceğiz ki karşımızdaki düşünmeye başlayacak. Atacağı adımı tartmaya,ölçmeye başlayacak. En çağdaş ve demokratik yaptırım da bu olsa gerek.

Haksızlık varsa bunun bedeli insan kanı olmamalıdır.

Kemik,et ve kan artık kiloyla pazara çıktı neredeyse. Hem de bedelsiz. Duyarlı olmamız gereken çok hassas dönemden geçiyoruz. Dünya üzerinde oynanan oyunda yavaş yavaş ateş çemberi daralıyor. Çevremizdeki ülkelerde barut ve gözyaşı artık hayatın bir parçası oldu. Kendimize çekidüzen vermeliyiz. Önümüzü görebilmeliyiz. Sade vatandaş olarak ben ne yapabilirim derseniz seçici olmaya başlamakla en güzel tepkimizi verebiliriz. Katliamı yapan ve destek veren ülkelerin mallarını almamalıyız. Bu onlara verilecek en iyi tepkidir. Marka bazında yapacağınız küçük bir araştırma ile öyle sonuçlara ulaşırsız ki küçük dilinizi yutarsınız. Cikletten arabaya kadar pek çok malda karşınıza İsrail patenti yada ortaklığını göreceksiniz. Kan üzerine oynanan oyunun bir parçası olmak istemiyorsak artık daha bilinçli olarak tüketim yapmalıyız. Bunun vakti geldi,geçti bile.

Zamanla öz yurdumun mallarını alarak ekonomik kalkınmamızı sağlayacağız. Ekonomik kalkınma da masada daha güçlü olmamızı sağlayacak. Askeri gücümüz de düşmanımızı engelleyici,dostumuza da cesaret verici etki yapacaktır. Özellikle gençliğimizin, marka bağımlılığından kurtularak Türk malı kullanmaya özen göstermesi gerekiyor. Milyarlarca dolar ülke dışına çıkıyor. Her birimizin elinde cep telefonu,adeta prestijimizi yansıtır hale geldik. Tüketim toplumu olduk ama hep yabancı marka bağımlısı olarak . Peki karşılığında ne gidiyor bizden? Dışa bağımlılık zamanla boyun eğmeyi getirmiyor mu? Dış borcumuz olmasaydı bu durumda olur muyduk?

Arap ülkelerinin sesi neden çıkmıyor dersiniz bu katliam karşısında? Hep ekonomik ve siyasi bağımlılıktan dolayı. Hesabımızı iyi yapalım. Gelecek çok daha kötü günlere gebe kalabilir. Ülkemizi de bu girdaba sürüklemek isteyen dış ve iç güçler var. Daha duyarlı olmalıyız. Daha birlik olmalıyız,kenetlenmeliyiz adeta. Öyle ki hiçbir faktör bizi birbirimizden ayıramasın. Geçmişteki sağcı-solcu,ilerici-gerici ayırımı hep dışarıdan ithal geldi ülkemize ve zararını hep yaşadık. Son yıllarda PKK hep dış odaklı olmadı mı? Kardeşin kardeşe düşman olduğu bu oyun yine sahneye konulacak. Hep birlikte, kardeşçe ve insanca, hangi etnik kökene ve dine mensup olursa olsun insanlık birlikte yaşayamaz mı? İnsan olma onurunu taşıyan kendi cinsini nasıl bu derecede yok eder? Karıncalar bile birlikte yaşayabiliyor ve düzenini oluşturuyorsa insanlık neden yapamıyor? Sadece Müslüman kanı akmıyor Lübnan’da. Hıristiyan ve diğer azınlıkların da canları gidiyor. Topyekün bir imha planı uygulanıyor adeta.

Yazımı hazırlarken Yalova’lı bir esnafımızın İsrail malına karşı protesto haberi internete düştü. Demek ki yürekler hep aynı atıyor.

Haydi Yalovam,
İsrail mallarını ve destekçi ülkelerin mallarını protesto edelim. Satmayalım ve almayalım. O zaman ne yaptığının farkına varacaktır. Tüm sevdiklerimize de her türlü iletişim aracı ile ulaşarak protesto halkasını genişletelim. Yalova ile sınırlı kalmasın bu tepkimiz.

Barış ve sevgiye dayalı bir dünya özlemi ile saygılar sunarım.