Akıllı telefonların cazibesi zaman mefhumunu kaldırıyor.Sosya ağlarda geçirilen günlük zamanı yılları dikkate alınırsa en güzel zamanın nasıl heba olduğu ortaya çıkacaktır. Bunu istatistiki veriye dayandırıyorum elbette. Beynin aşırı yorulması, devamlı uyarıcı ve bağımlılık derecesinde ekrana bağlı kalmayı da eklersek yıllar sonra manyetik alanda kalan vücudun değişik organlarında çıkan hastalıklar cabası. Kaybedilen zaman ve sağlık… Nasıl geri getirilebilir ki? Cep telefonu olmadan , yaşanan kaliteli zaman aile bireyleri ile birlikte en güzel şekilde değerlendirilmeli… Tabiat ve doğa aslında her türlü dinlenme imkanını veriyor.Toprağa, çimene değmeden çocuklarımızın geçirdiği haftalar çok ciddi sağlık problemlerine yol açması tıbbi gerçek olarak ortada iken anne babalar olarak çocuğumuza bu imkanı vermeliyiz. Sokakta , parkta oynayabilen çocuk daha sağlıklı olacaktır. Vücudundaki elektriği toprağa vererek mutlu nesiller olabilir. Her yer beton ve asfalt iken bunu elde etme de lüks oldu. Okul bahçelerindeki çocuklarımızı toprağa, çiçeğe, ağaca, hayvanlara, bitkiye dokundurmamız lazım. Bir domatesin nasıl yetiştiğini görmesi lazım. Bir kediye sevgisini verebilmesi lazım.Hobi bahçeleri ile çocuklarımız hayatı tanıtmamız lazım. Bir fideyi dikerek ona su vererek büyümesini, sonrasında meyvelerini toplayıp gölgesinde dinlenmesini onlara yaşatmalıyız ki yıllar sonra okul bahçesine kendi elleri ile diktiği ağacı çocuklarına gösterebilsin… Örnekleri artırmak mümkün.Tüm bunlar ile bir yere varacağım. Zamanı insanın kendi sevdiği şeylere ayırarak hem kendisine hem de topluma çok şey yapılabilirliği. Bir ağaç gölgesini yazın nasıl ararsak bu yaklaşım ile tüm toplumun doğa ile buluşması ile hem bedenen , hem de ruhen daha sağlıklı nesiller ortaya çıkacaktır. Hayatla barışık, hayatla iç içe. Maliyet gerektirmeden, sadece tarafların bir araya getirilmesi ile oluşacak güzelim tabloyu şimdiden gözümde canlandırabiliyorum.  Doğa severler ile  çocuklarımızın birlikteliği inanıyorum ki pek çok hayat tecrübesinin de nesilden nesile aktarılmasını sağlayacaktır. Yeşile dokunan, yeşil ile birlikte bir hayat daha sağlıklı ve zamanın da daha iyi değerlendirildiği ortamı sağlayacaktır. Ben  bütün günün yorgunluğunu evimin arka bahçesindeki hamakta 10 dakikada atabiliyorsam, dinlenebiliyorsam çocuklarımız da okullarının bahçesindeki kamelyalarda, ağaçlardaki salıncaklarda, günün yorucu ders atmosferinden bir nebze kendilerini alabilmeliler. Doğa ile iç içe, daha iyi yaşanabilir okul bahçeleri ile çocuklarımız daha mutlu olacaklardır.

Bu dünya hepimizin ve yaşanabilir bir dünyayı torunlarımıza miras bırakmak en büyük önceliğimiz olmalı her işimizde. Okul bahçelerimizden başlayacak doğa sevgisi tüm sokaklara, caddelere ve şehirlere yayılırken kuşbakışı daha yeşil bir dünyamız olacaktır.

Zamanı daha iyi geçirecek gençlerimizin hem hayata bağlılıkları artacak, gelecek beklentileri daha pozitif olacaktır, hem de topluma katkıları olacaktır bu yolla. Başka bir yazımda buluşana kadar kalın sağlıcakla….