Suyun tükeneceği sayılı günlerin tehdidi altında iken şükürler olsun ki kar bütün bereketi ile geldi. Barajları destekleyen  kurumuş olan dereler yine canlandı. Doğa adeta kar ile hayat buldu. Kar yer altı sularını besleyen en önemli unsur. Kar yağışının yoğun olduğu ilimizde gündem köy yollarının açık tutulması, sonrasında da buzlanma nedeni ile yolların tuzlanması. Yalova İl Özel İdaremiz adeta seferber oldu. İl Genel Meclis Üyesi arkadaşlarımızla, İlçe kaymakamımız Ömer Bilgin’in  koordinasyonunda   köy muhtarlarından ve vatandaşlarımızdan gelen talepleri  en hızlı şekilde değerlendirip cevap vermeye çalışıyoruz. Emeği geçen herkese teşekkür ediyorum.

Kar yağınca hep zihnimde şu soru oluşur. “Kuşları aç kalmayan ülke var mı? “Zor bir soru… Kuşların göç etme yolu üzerinde belli konaklama yerleri vardır. Binlerce kilometre yol katederken hep bu konaklama bölgelerinde konaklar, dinlenir ve yollarına devam ederler. Aynı zamanda beslenirler, geride kalan kuşların da yetişmesi sağlanır bu şekilde…Binlerce yıl bu böylece sürüp gider.Dedelerimiz kuşların göç yolları üzerinde bu şekilde konakladıkları yerleri koruma altına almışlar, onlara zarar getirebilecek her türlü riski ve tehlikeyi dikkate alıp ona göre düzenlemeler yapmışlar. Koruma alanlarında hatta onların beslenme konusunu bile değerlendirerek kışın soğuğunda yiyecek bulabilmeleri için  takviyelerde bulunmuşlardır. Bakınız camilerin dış duvarlarında kuşların barınabileceği yerler bile düşünülmüştür. Onların su içebileceği, beslenebileceği yerler vardır.

“ Yaradılana Yaradandan ötürü hoş görme “ anlayışı incelikleri de beraberinde getiriyor elbette. Bir de Hz. Ömer’in şu sözü beni çok etkilemiştir: “ Dağlara buğdaylar serpin. Müslüman ülkede kuşlar aç kaldı demesinler.” Adaletin timsali, Peygamber Efendimizin arkadaşı… Dağlardaki kuşları bile düşünüp ona göre hareket ediyor, onların sorumluluğunu omuzlarında hissediyor…Dert ediniyor…

İçinde bulunduğumuz günler de kış şartlarının aman vermediği  zaman dilimindeyiz. Sosyal medya günümüz gerçeklerini gözler önüne getirirken, bir kez daha düşünülmesi gerektiğini ifade ediyorum. Yönetici konumunda olanların fakir sofralarının, yetimin, fukaranın evinde, soğuğu paylaşmaları gerekiyor ki onlar anlaşılabilsin. Yerel yönetimlerde “ Sosyal Sorumluluk” bunu gerektiriyor. Yokluğun, acının derdin, tasanın paylaşılmasıdır sosyal sorumluluk. Daha özetle vicdan sorumluluğu olmalı sosyal sorumluluk. Onların yerine koyabilmektir sosyal sorumluluk….O zaman değil insanlar, kuşlar bile aç kalmaz, kuşlar bile korunur, kuşlar bile hür ve özgür olur, kendilerini emin hissederler …. Her birimiz bu gözle bakıp evimizin girişine birer kap yemek bırakalım. Şefkati yayalım . O zaman göreceğiz ki en ücra köylere kadar bakmışsınız ki bu merhamet iklimi tüm dünyayı sarmış. Evcil hayvanların yanında vahşi hayvanların da gözetilmesi, aç kalmamaları için gereğinin yapılması lazım.Soğuktan ve açlıktan donmamaları için vicdanımızın sesine kulak vermeliyiz. Herkes hangi konumda bulunuyorsa bu gölse bir baksın dünyaya… Sevgiyi  ve merhameti o zaman görebiliriz…

Yine soralım, yeniden soralım, ta ki sonucu alıncaya kadar.

“ Kuşları aç kalmayan ülke var mı? “